بیچاره سنگی که بی اراده به رودخانه افتاد

                                                   و پیش رفت

                   و غافل بود که رودخانه به باتلاق می ریزد ...

 

      بیچاره تر سنگی که از روی کوه سقوط کرده بود ...

 

                                             نمایش تصویر در وضیعت عادی

 

سنگ بودن خودش مصیبتی است .

 


نوشته شده در  سه شنبه 90/5/18ساعت  5:45 عصر  توسط صوفی 
  برای دیگران()


لیست کل یادداشت های این وبلاگ
آرزو
آمدنم بهر چه بود ؟!
نیست بالاتر از سیاهی رنگ
حتی بیشتر از خود آرزو
من واقعی
سخت
اسم اعظم
[عناوین آرشیوشده]